بررسی اثر واکس‌های ساسوبیت و پارافین بر خصوصیات رئولوژی قیر

باوجودِ کاربردهای زیاد و خواص مناسب قیر در مصارف راه‌سازی؛ خرابی‌ها و معایب مخلوط‌های آسفالتی موجود، ازجمله شیارافتادگی و ترک‌خوردگی خستگی باعث لزوم اصلاحِ قیر مورد استفاده در راه‌سازی با استفاده از افزودنی‌ها می‌گردد. برخی افزودنی‌ها با کاهش دمای اختلاط و تراکم، از سخت شدن قیر جلوگیری کرده و منجر به اصلاح رفتار مخلوط آسفالتی در مقابل بارها شده که علاوه بر این، کاهش آلاینده‎‌های هوا و مصرف انرژی را نیز، سبب می‌شوند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی و مقایسه خواص رئولوژی قیر اصلاح‌شده با ساسوبیت و واکس پارافین با قیر اصلاح نشده و همچنین ترکیب آنها با توجه به تأثیر این افزودنی‌های بر پیرشدگی و دمای عملکردی است. بدین منظور ‌قیر پایه AC60-70 انتخاب و از روش آزمایشگاهی مبتنی بر آزمایش‌های متداول قیر که شامل درجه نفوذ و نقطه نرمی است و آزمایش‌های شارپ که شامل رئومتر برش دینامیکی، ویسکوزیته دورانی و آزمایش‌های پیرشدگی است، استفاده شده است. نتایج آزمایشات حاکی از مؤثر بودن واکس‌های ذکرشده در افزایش کارایی قیر به دلیل کاهش ویسکوزیته، بوده است. در این حالت می‌توان دمای اختلاط و تراکم را کاهش داد که باعث کاهش پیرشدگی و سخت شدگی قیر می‌شود. همچنین استفاده از ترکیب واکس‌‌های ساسوبیت و پارافین می‌تواند دمای عملکردی بالای قیر را در مقایسه با نمونه حاوی فقط واکس پارافین بهبود بخشیده و با مقایسه تأثیرات این ترکیب با واکس‌های دیگر، می‌توان با در نظر گرفتن میزان تأثیر و هزینه، انتخاب مناسبی به ‌منظور بهبود خواص و رفتار قیر داشت.